Chór Minstrel

Chór Minstrel powstał we wrześniu 1992 roku. Zespół założył i prowadzi do chwili obecnej Sławomir Gałczyński. Współprowadzącymi chór i korepetytorami głosów byli kolejno: Bogdan Marciniak (1992–1997), Adam Matyszewski (1997–2001), a od roku 2001 chór współprowadzi Eliza Łochowska. Chórowi na fortepianie towarzyszył w latach 2001–2014 Jarosław Domagała, a od roku 2014 akompaniatorem jest pianista Dariusz Petera. Z chórem współpracowali również, prowadząc zajęcia wokalne, absolwenci Minstrela: Michał Korzeniewski i Anna Chudzik.

Podstawowym celem  działalności Minstrela jest koncertowanie dla lokalnej społeczności. Zespół brał także udział w konkursach chóralnych, zajmując czołowe lokaty. Chór zdobył m.in. „Brązowy Kamerton” w XVII Ogólnopolskim Konkursie Chórów Szkolnych w 1997 r., zajął III miejsce w Międzynarodowym Konkursie Chóralnym Marienhöhf w Darmstadt w 1997 r. oraz  uzyskał wyróżnienie i nagrodę specjalną w Ogólnopolskim XII Konkursie Chóralnym Cantio Lodziensis w 2009 r.

W swej działalności Minstrel współpracował między innymi z Płocką Orkiestrą Symfoniczną, Teatrem Dramatycznym w Płocku, Muzeum Mazowieckim w Płocku, Urzędem Miasta Płocka, Towarzystwem Naukowym Płockim, Harcerskim Zespołem Pieśni i Tańca „Dzieci Płocka”, Zespołem Pieśni i Tańca „Wisła”, Zespołem Tańca Ludowego Politechniki Warszawskiej „Mazovia”, Płockim Ośrodkiem Kultury i Sztuki, Kwintetem dętym „Canzona”, Książnicą Płocką, Muzeum Diecezjalnym w Płocku, Płockim Odziałem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, Polskim Czerwonym Krzyżem, Stowarzyszeniem „Amazonki”, innymi płockimi chórami, szkołami podstawowymi, parafiami rzymsko-katolickimi, a także Zakładem Karnym w Płocku. Minstrel od wielu lat bierze też udział w  Płockim Kolędowaniu i Pikniku Europejskim.

Dyrygent zespołu, Sławomir Gałczyński, od 25 lat utrzymuje wysoki poziom artystyczny chóru, co przy rotacji śpiewaków, uczniów liceum, jest ogromnym wyzwaniem i sukcesem. W ćwierćwieczu chór występował z wieloma sławami polskiej sceny. Byli to m.in.: Wiesław Ochman, Iwona Hossa-Derewecka, Anna Lubańska, Anna Jeremus, Wojciech Maciejowski, Czesław Gałka, Tadeusz Szlenkier, Kazimierz Kowalski, Halina Frąckowiak, Hanna Śleszyńska, Beata Rybotycka, Katarzyna Jamróz, Jacek Wójcicki, Krzysztof Marciniak, Wojciech Siemion, Olga Bończyk.

W roku 2005 Minstrel za działania artystyczne, edukację muzyczną i upowszechnianie kultury muzycznej otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Płocka.

Repertuar Minstrela tworzy niezwykle wartościowa literatura muzyczna. Chórzyści wykonywali i wykonują pieśni do muzyki: W. A. Mozarta, L. van Beethovena, G. P. da Palestrina, D. Bortnianskiego, G. F. Haendla, G. Verdiego, J. Straussa, F. Mendelssohna, J. Lennona, P. McCartneya, a także do muzyki polskich kompozytorów takich jak: Mikołaj Gomółka, Wacław z Szamotuł, J. Elsner, F. Chopin, J. Świder, A. Koszewski, J. Maklakiewicz, R. Twardowski, H. M. Górecki. Minstrel ma w swoim repertuarze również utwory płockich kompozytorów – E. Gruberskiego i K. Starościńskiego.       

Goszczący w Małachowiance były Premier i uczeń Małachowianki, Tadeusz Mazowiecki, dziękując za koncert w 2011 roku, stwierdził: „Mam w domu waszą płytę. Słucham jej czasem, gdyż szczególnie lubię Bogurodzicę w waszym wykonaniu”.

Tradycją chóru są coroczne obozy szkoleniowe, będące okazją do wytężonej pracy wokalnej, integracji zespołu oraz aktywnego wypoczynku. Wiele wspomnień absolwentów chóru jest związanych właśnie z okresem wakacyjnych wyjazdów. Początkowo  obozy odbywały się w Polsce: w Krynicy Górskiej, Kudowie Zdroju, Zatwarnicy w Bieszczadach, Suwałkach, a następnie za granicą: w Grecji, Hiszpanii, Izraelu, Chorwacji, Serbii, Czechach, we Włoszech, na Cyprze, Ukrainie, Słowacji i Węgrzech.

W ciągu 25 lat Minstrel dał ponad 600 koncertów, a w  zespole śpiewało prawie 1000 młodych osób. Młodzież z pierwszego rocznika działalności chóru wykazała się ogromną pasją i zaangażowaniem. Wykonanie utworów w czterogłosie dało chórzystom powstającego zespołu niebywałą satysfakcję i motywację do dalszej pracy. Owa pasja i radość, przekonanie, że robi się coś wyjątkowego towarzyszy kolejnym pokoleniom chórzystów.